कालो र सेतो (कविता)

जब म कालो देख्छु अनि कालै सुन्छु, अनि म सेतोको कल्पना गर्छु, आगोको रापमा पिल्सिदै जाँदा पो, बल्ल म हिउँ को चिसोपन देख्छु, एकै निमेष पनि कुम्भकर्ण नछोड्ने, आकास चिर्ने सपना बुन्छु, जब जब बाँधिएर पिंजडामा पर्छु, अनि मात्र पखेटाको चाहाना गर्छु, पहिले जादुगरको जादु पत्त्याउने म अचेल जीवनलाइ नै कालो देख्छु, एउटी अबला माथि गुण्डाहरुको पालो झैँ देख्छु, म हुँ मानव मानवता देखाउछु , लुट्छु, उडाउछु मेवा खान्छु, अनि...

Read more »

मृत्‍युगान (कविता )

म त हुँ एक मृत्‍युप्यासी पाँसो र विश खोजिरहेछु हास्तै दाँयालु मृत्‍युलाई  जीजीविसा भिख दिइरहेछु ।। को हुन् प्रेमी कस्ता छन् मित्र सबका चाला हेरिरहेछु आफन्तको तिखा प्रहार छातिमथि सहिरहेछु । नभन मलाई अरु बाँच,दुख सारा झेलिरहेछु म्रुत्युनै हो स्वर्गीय सुख यसैलाई रोजिरहेछु ।। म त हुँ सिर्फ एक श्मसान जहाँ आफ्नै लास गाडीरहेछु आफ्नै मृत्‍युगानको झन्कारमा तान्डव म मच्चाइरहेछु ।। जीवन हो त्यो जटिल सुत्र सबैलाई भनिरहेछु जति...

Read more »