आश र चुरो बिनाको खास बनि उदय भएको
पारख बेगर नै साँचोमा फ्याँकिएको
उर्वर बनाउनुको साटो भट्टामा पोलिएको
माटो झैँ भा’को छु
त्यसैले त चर्किदै छु
अहिले फुटेको इँटा भा’को छु |
चिल्ला पात देखेर मलजल नै नगरिएको
अकबरी सुन फलाउने आश लिइएको
नछिमलिकनै सुरिलो हुनुपर्ने
बिरुवा झैँ भा’को छु
बर्षैपिच्छे फल दिएर पनि
स्याउलाको निम्ति भाँचिएको छु
त्यसैले त बिना पात खन्ग्रंगई भा'को छु
अहिले दाउरा पनि नबन्ने
कुहिएको काठ भा’को...
Read more »