Sketches

C. Ronaldo

 My Sister Asmita Pathak 

My Friend Nirajan Pokhrel 

My self -sketch 

Read more »

अघोषित वध (कविता )

आश र चुरो बिनाको खास बनि उदय भएको

पारख बेगर नै साँचोमा फ्याँकिएको

उर्वर बनाउनुको साटो भट्टामा पोलिएको

माटो झैँ भा’को छु

त्यसैले त चर्किदै छु

अहिले फुटेको इँटा भा’को छु |

चिल्ला पात देखेर मलजल नै नगरिएको

अकबरी सुन फलाउने आश लिइएको

नछिमलिकनै सुरिलो हुनुपर्ने

बिरुवा झैँ भा’को छु

बर्षैपिच्छे फल दिएर पनि

स्याउलाको निम्ति भाँचिएको छु

त्यसैले त बिना पात खन्ग्रंगई भा'को छु

अहिले दाउरा पनि नबन्ने

कुहिएको काठ भा’को छु |

बहुउपयोगी यन्त्रमानव अनि दस टाउके रावण जस्तो

खै कस्तो कस्तो ठानिएको छु

एक उफ्राइ मै चन्द्रमा टेक्ने

मधुकरको बज्रठिङ्गा मानिएको छु

तर म त एक मानव

लहराको नयाँ मुन्टा जस्तो

जता बाटो पायो उतै लम्कने

छलिएको नव-फिरन्तेको पाइला जस्तो

त्यसैले त उकुस-मुकुस भा’को छु

मोक्षप्राप्तिको डोरी बाट्दै छु |

न त बलियो इँटाको घर बनाएँ

न त चिल्ला पात, सुरिलो रुखमा सुन नै फलाएँ

न हुँ यन्त्रमानव

न चन्द्रमा नै टेकें

अन्ततः मरे र स्वर्ग देखेँ

ती अतृप्त सपनाहरुमाथि कुठाराघात गरेँ

गराएँ र गराइएँ

हिम्मत हुदाँ हुदै पनि डराएँ

बिना आवाज कराएँ

आफुलाई खोज्दा खोज्दै हराएँ

र अहिले बिलाएँ |

अन्ततः जानाजान बाछिटाले हानेको लुगा भा’को छु

अझ भनौं लुगाको त्यो पानी भा’को छु

गुरुत्वसँग त झर्दै नै छु

निचोरिकन पनि झारिदैं छु

हरेश र हिनता पा’को छु

त्यसैले त आफै डोरी कस्न बाध्य छु

अहिले सल्किदैं छु

एकछिनमै कलकल पानीसँगै बग्नेछु

भवसागर तर्नेछु |  

(यो कविता एस.एल.सी. परिक्ष्याबाट पिडित भै ज्यान गुमाउनेहरुको जीवन चरितार्थ गर्ने प्रसंगमा लेखिएको हो, कविता चाई ती सम्पूर्ण अभिभावकहरुमा समर्पित छ जसले आफ्नो छोरा-छोरीहरुबाट अनावश्यक रुपमा बढ्ता आश लिएका छन् )

Read more »